for molly

(rüzgarın tozları vurdu yüzüme,
sensizliği seninle yaşamaktan da acıydı.
ve yokluğun adını verdim sana,
uykusuzluğun sırrını,
huzursuzluğun acısını,
eskimişliğin kokusunu.
belki bazen gülümsersin diye,
renklerin masumluğunu,
biraz da kendi masumluğumu.

parmaklarını birbirine dolamak kadar kolaydım
gözünde,
parmaklarımı birbirine doladım önünde,
ve sen giderken ben,
gülümsedim yine.

özlemenin güzelliğini sen uyurken yaşadım,
ben uyurken sen,
her gece yaşadın.
her gece yaşıyorsun.

şirin tarafıma kilitledim tenimi,
özlemiyorum,
arada bir anımsıyorum;
ne kötü sarardın beni.

ne kötü içerdin sigarayı,
gözlerinin önünden geçen sinekleri sayardın.

üstelemenin doruklarına vardın,
artık uyanmasan bile olur;
yaşadığını hissettirecek renk kalmadı)