aynı sinir,aynı şehir
dolanıyo ayak uçlarıma,
tekmeliyorum hafiften;
nefes alıyorum.
umurlarında bile değilim.
kutular ve sen;
arada bir
yine de
hissediyorum.
içlerinde bile değilsin,
grileşiyorum
ve
ötekileşiyorum,
ya da öyleyim,sanıyorum.