sen beş kişiliğinle burada kalmalısın 

pozanti ay surat

erke içyükül tümül erse tüfül tezat.

cürmü monokl yerde üstü füzen kezat

hapis renkler fosforlu bayrak 

ama şöyle bi uzaktan bakıyoruz da hepsi bir arada güzeldir zambak

kelimeler insandılar krokiler tabak

günün bazı saatlerinde ise hep solumda olur musun çanak bey

artılardan sen beğen güney

ahı sebey

mani düşey

talihsiz akstör hoşnutsuz

seslendirme gibi iç çekişler, dildolar

bumerang gibi dönesi var,

mavi sisin içine sokuyor çkünü

parmağıma basıp orgazm ediyor, yalandan,

monoklunu geri alıyor yerden,

görüş alanından bakırı seçiyor,

ilk özneleştirmelerden kaçınıyor, mümkün ve sürekli bir değişim halinde.

iki düşünce potasına siyah beyaz bilekliklerini sallıyor, peşi sıra birbirine eklenen bir yapı gibi birikiyor tüm kahırlar

şaşkın şehrin aç meydanları üşüşüyor etrafına,

sanırım noluyorsa zihninde, ininde,

hiçbir tıbbi değeri yok yaralarının, belgesel biçimli yazılan saf bir sanatsal yaratım yalnızca.

viyaklamalar, adamotları

açık tutun tanrı aşkına şu gözlerinizi!

seksi ve bedenin bütün keskin hazlarını unutun!

bir rozet dışında çıplak olam bir müfettişe gözyumun,

Kooperatif sistem Kıvılcımı çakıyor!

uyan!

biz insan olanlarızdır,

bir özne ile nesne arasındaki farklılığa dayanırız,

tam ortasıyızdır öznel gerçekliğin,

çıplaki temenni,

dışarılıklı emmi,

oluşa ait olayzi,

sanal berisi,

çok oluşlarızdır çooook.