yazık kediciklere

anlamsız sohbetlerin değer kazanması gibisin tıpkı,
ve de kalabalık,gereksiz insan sürüsünün dışından geliyorsunduR,
eminim.
iki kalın yeşillik çizgisi.
didik didik aradı mı hiç beni gözlerin,küfür ülkelerinde?
göze çarpmam zor tabi.
adeta bacak bacak üstüne atmış birkaç göz yaşı biriktirdim avuçlarımda,
arkadaşlarımda var benim,
bazı kedileri sevmeyen,
isimlerini bile bilmedikleri sokaklarda yatıp kalkan,
her gece durmadan öksüren.
gücüm yok mu sandın?
dizlerimdeki yaralar,senin açtıklarından azlar,
benim için düşündüğün şey buymuş demek ki,
yitik anılara kilitli kalmış bir öksüz.
hayır olmalı oysaki cevabım,
ama hayır değil,bilirsin,
yalancıyımdır ben.
bu beni birazda olsun rahatsız eder.
ama ne yapalım motorun gücü anca buna yeter.
kitap sayfalarını değiştirirken çıkan gıcırtı,
gözbebeklerini titretmeli bence.
di mi?
ama uşak bana fazlasıyla ikram etti bu yeşillerden,
sol bileğimi saran dallar,derin morluklarla ayrıldılar oradan.
görüşmek üzre demedim.
neden görüşeyim ki?
deli miyim ben?
belki?
sevgiler öksüz kediler.